Nikt tu Ciebie nie zna
Zacznij pisać o tym, co Cię wkurwia
Każdy człowiek to mała bomba pełna emocji
A tu jest Twoje pole minowe
Jestem Pomocnikiem „Pawia” i dam Ci parę rad jak zacząć.
Po pierwsze pamiętaj, że nikt tu ciebie nie zna i nie pozna!
Więc zaczynamy:
Kiedy mnie wkurwiono?
„Pewnego dnia w autobusie”
Jak do tego doszło?
„było do chuja ludzi, aż się opony uginały.
Po całym dniu pracy udało mi się znaleźć wolne miejsce,
a że jadę około pół godziny to naprawdę było fajnie mieć
miejsce siedzące”
Kto mnie wkurwił?
„Do momentu, kiedy na horyzoncie pojawił się moherowy beret i zaczął parskać,
że to jego miejsce w autobusie”
Jak bardzo go nie lubię?
„Nienawidzę tych jebańców do szpiku kości, ale mając w głowie pewien plan ustąpiłem miejsca.
Nawet „Dziękuję” nie powiedziało, bo przecież się należy”
Teraz trzeba jakoś tego „Pawia” zakończyć:
„Stanąłem tyłem, aby okazać w ten sposób brak szacunku, a że miała teraz siedząc na swoim wymarzonym
miejscu swoją twarz na wysokości mojej dupy, to puściłem przed samym wyjściem z autobusu soczystego
bąka o zapachu jajka na twardo, prosto w twarz, na jej twarzy zaczęły się pojawiać odruchy wymiotne a w oczach było
widać błaganie o pomoc oraz szukanie wyjścia ewakuacyjnego, ale to już tylko widziałem jak zamknięty autobus odjeżdżał”
Wystarczy zadać sobie tylko te kilka pytań i już w krótkim czasie pojawi się piękny „Paw”.